پلیمرهای پاسخگو به محرک (stimuli-responsive) و حساس به محیط (environmentally-sensitive) نامهای دیگر این دسته مواد هستند. در این پلیمرها، بر اثر قرارگیری در معرض یک محرک، تغییراتی برگشت پذیر در ساختاری ماکروسکوپی، ابعادی، شیمیائی یا فیزیکی صورت میگیرد. پلیمرهای پاسخگو به محرک در منسوجات و وسایل پزشکی هوشمند، دستگاههای الکتروشیمیایی، ماهیچههای مصنوعی و روباتیک، مواد حساس به گرما و نور،عملگرهای ویژه در فضاپیماها و دیگر کاربردها قابل استفاده هستند.
دکتر علیرضا مهدویان عضو هیأت علمی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران- هدف اصلی این پژوهش را کار روی مواد پیشرفته از قبیل پلیمرهای هوشمند حساس به نور با قابلیت پاسخگوئی همزمان به چند محرک عنوان کرد و گفت: در این راستا تلاش شده تا یک روش بسیار ساده برای وارد کردن پلیمرهای هوشمند فوتوکرومیک به داخل ماتریسهای پلیمری و همچنین افزایش سرعت پاسخگویی این ترکیبات درون ساختار پلیمری ارائه شود. در نهایت پلیمرهایی تهیه شده است که دارای قابلیت تغییر رنگ در برابر نور فرابنفش-مرئی و همچنین حلالهایی با قطبیت متنوع هستند.
به گفته این محقق، نانوفیلمهای طراحی شده دارای کاربرد در زمینهی ذخیره سازی نوری اطلاعات هستند. همچنین این ساختارها توانایی پاک شوندگی و ذخیره سازی مجدد اطلاعات را نیز دارند. البته از دیگر کاربردهای آنها میتوان به استفاده در سیستمهای ضدجعل مانند کاغذ و اسکناس، حسگرهای تعیین قطبیت حلال یا محیط اطراف و ابزارهای هوشمند اشاره کرد.
مهدویان عنوان کرد: این نانوفیلمها در مقیاس صنعتی میتوانند به عنوان جایگزینی برای روشهای قدیمی ذخیره سازی اطلاعات مانند دیسکهای فشرده و نیز کاغذهای ضد جعل قرار گیرند. البته این موضوع هم اکنون در مقیاس آزمایشگاهی در حال انجام است.
وی در خصوص روش ساخت این نانوفیلمها گفت: به منظور ساخت این نانو فیلمها از روش پلیمریزاسیون امولسیونی متداول در آب استفاده شده است. این روش علاوه بر سهولت، سرعت پلیمریزاسیون بالا، ویسکوزیته پایین و کنترل مورفولوژی، به علت عدم استفاده از حلال های شیمیایی دوست دار محیط زیست نیز هست.